Goaaa; Old goa + Palolem

Waar was ik gebleven? Ik geloof dat ik voor het laatst iets schreef over het ontbijt in Vagator. Ben inmiddels en paar dagen verder en onderweg naar Hampi. In Palolem had ik t te druk met genieten om een uitgebreid verslag te schrijven. Ik hoorde trouwens van mama dat Frans mn verslagen uitprint voor Willem! Superlief, leuk dat jullie mij allemaal volgen en braaf op de hoogte blijven.
Na het ontbijt in Julie Jolie, ons verblijf in Vagator, gingen we voor het eerst op pad met Daisy, onze grote oranje truck. (de naam heb ik overigens niet zelf bedacht, zo is ze gedoopt in Afrika). Wel weer toevallig dat ik een Daisy/ madeliefje op mn arm draag ;)
Na wat tegengestribbel van de omgeving: te smalle paden met teveel jungle en te laag hangende elektriciteitskabels heeft Nick (crew) Daisy uit Vagator weten te leiden. Via een prachtige route langs rijstvelden, kleine dorpjes, bergen en watervallen kwamen we aan bij onze tussenstop, Old Goa. Op deze plek staan veel kerken, die zijn gebouwd door de Portugezen. Opzich wel leuk om even te zien, maar verder niet heel bijzonder. Het Christendom ken ik nu wel zo'n beetje van mijn reizen door Europa. Ik moet echter wel bekennen dat ik een bijzonder gevoel kreeg toen ik de eerste kerk binnen stapte in Oké Goa. Deze was net opgeknapt en was vanbinnen spierwit, veel lichtinval en mooie donkerbruine houten elementen. De geur die er hing deed mij heel erg aan opa Kuijer denken en zijn vogeltjes. Vroeger als klein meisje mocht ik wel eens in zijn volière, om de parkietjes beter te kunnen zien en horen zingen..
Terug naar India. De kerken had ik al gauw gezien. Veel leuker is het om naar de honderden Indische toeristen te kijken, die massaal op deze plek af komen, juist vanwege de grote Europese kenmerken. Bussen vol schoolkinderen in blauwe kostuums, vrouwen in hun vrolijk gekleurde sarongs en mannen met hun westerse kijk mij eens hip zijn kleding. ( er lopen hier serieus mensen rond met ' Whatsapp' t-shirts). Na de Indische lunch, op naar Palolem, wederom weer via een mooie tocht over rivieren en langs de kust. Even werden we opgehouden door de politie, omdat vrachtwagens met 6 wielen niet over de brug mochten, vanwege het gewicht.Daisy ziet er uit als een vrachtwagen ;). Echter als je zegt dat je personen vervoert en dus in principe een bus hebt, ipv een vrachtwagen, mag je er gewoon over heen, ookal veranderd dat natuurlijk niets aan het gewicht. Indische logica..
En toen reden we Palolem in. Nog lager hangende elektriciteitsdraden en telefoonlijnen dan in Vagator! Met een bezem en bamboestok probeerden we de draden omhoog te houden, zodat Daisy er onder door kon. We waren een ware attractie voor de dorpelingen. Uiteindelijk hebben Daisy weten te parkeren ergens halverwege de weg, vlakbij het strand en ons beachresort, die echt direct aan het strand lag. <3 Oh oh wat een Lucky bastards zijn we toch. Dus hop, backpack uit laden, naar ons fel roze gekleurde huisje, bikini aan en het strand op, de zee in. Vanuit de zee had je zicht over het hele strand, met haar gekleurde vissersboten en ontelbare palmbomen. Wat een paradijsje, de drukte en chaos van India laat nog even op zich wachten gelukkig.
Met zn allen hebben we savonds cocktails gedronken (happy hour, tweede cocktail gratis!!) en wat gegeten en vierden we Katie's verjaardag. Toevallig was Burat (waarschijnlijk schrijft je zijn naam anders) er ook, een Bollywooddanser uit Mumbai, waarmee we de hele avond gedanst en gefeest hebben op t strand. Samen met zijn vrienden was het een gezellige bedoeling, niet op de laatste plaats omdat ook een van zijn vrienden jarig was die avond. De volgende dag hebben we maar rustig aan gedaan.. Wat souvenirs gekocht van twee prachtige dames, om hun business een beetje te supporten en op ontdekkingstocht door het water naar de andere kant van t strand waar een soort eilandje was, wat achteraf onbegaanbaar bleek te zijn door de glibberige rotsblokken. Savonds weer met zn allen gegeten, dit keer met als achterliggende gedachte dat t vandaag Katie's officiële verjaardag was. We aten vis en Katie had de eer om de grote kreeft te eten. S' avonds op t strand staken we een grote paarse wenslampion op en bleven we nog even nagenieten, tot de lampion aan de horizon verdween, de nacht in.