Van Puri naar Calcutta

30 oktober 2014 - Calcutta, India

Vanuit de hoge bergen reden we verder Noordwaarts, weer richting de kust, naar het plaatsje Gopalpur.
Het was even zoeken naar het juiste hotel, maar uiteindelijk vonden we een fel geel gekleurd hotel vlakbij het strand ,wat de onze bleek te zijn.
Het nieuws over de cycloon achtervolgd ons! In elk plaatsje wat we bezocht hadden bleek de cycloon het hardst toe te slaan.
Ook in Gopalgur was de cycloon volop in het nieuws en waren er al aardig wat tvstations aanwezig om verslag te doen van de cycloon. Volgens ons viel die cycloon wel mee, beetje wind afentoe wat regen niks aan de hand. Dus hop met Neera, Kate, Phil en Tim een flinke strandwandeling gemaakt. We praatten wat met de lokale vissers die door t slechte weer niet de zee op konden en we bezochten hun woningen, wat uitmondde in hordes kinderen die achter ons aan huppelenden handjes gevend en vrouwen die glimlachend ons uitzwaaide.
S avonds aten we verse vis (Kingfish) met uitzicht op een alsmaar woester wordende zee. Wat wel grappig om te zien was waren de honden, die zich in kleine groepjes ingraven in het zand om lekker te gaan slapen, en als ze worden overspoeld door de golven schrikken ze wakker en beginnen ze een paar meter op weer opnieuw.
' s Nachts ging t weer wel even tekeer, vergelijkbaar met een Nederlandse herfststorm.
De volgende dag vertrokken we betijds, op naar Puri. Een middelgrote stad aan de kust, voornamelijk bekend als bedevaartsoord en een magneet voor honderden monniken, studenten, (religieuze) toeristen en backpackers.
We passeerden smalle straatjes en te laag hangende gekleurde lampjes die we uiteraard kapot trokke, ondanks verwoede pogingen met de bezem en mop om de snoeren vanuit de ramen omhoog te duwen. En toen kwamen we aan bij ons hotel, een klein paradijsje op aarde.Mooie tuin, met zwembad, grote mangoboom, hardhouten loungestoelen en gezellige hoekjes. Omdat ik even klaar was met Deb's gezeik, kon ik gelukkig de komende dagen mn kamer delen met Sam.
In mn eentje even de hort op, naar t strand, lekker uitwaaien en gelunched bij in een klein binnentuintje. Tim en Phil sloten later ook gezellig aan. Echt veel heb ik die dag niet gedaan. S avonds lekker rond t zwembad gehangen met Kate en Tim, super gezellig ! De volgende dag zouden we eigenlijk gaan fietsen naar een paar dorpjes en de zonnetempel, maar omdat de cycloon Huduhudu nu echt aan land was gekomen en schade aan het maken was, was het te gevaarlijk om te fietsen. In plaats daarvan gingen we maar met de taxi. Maargoed ook want we hebben flink wat tropische regenbuien gehad die dag. Het bezoek aan de dorpjes was heel leuk. De Indiërs lieten zien hoe ze verf maakte en hun mantra's (net als in Nepal Ro) en ze wouden maar al te graag dat je mee kwam naar hun kleine winkeltje. Zo schattig! Vervolgens reden we door naar de Zonnetempel, waar het helaas niet zo zonnig was. In tegendeel, het kwam met bakken uit de hemel. Zelfs een zonnedansje hielp niet! De tempel zelf was op zich wel interessant, bestond uit allerlei kleine beelden van Hindoegoden en hier en daar wat Kamasutra. Na deze tempel nog even naar de voor Hindoestanen super belangrijke Jagannath tempel en tegen de avondschemering weer terug naar het hotel. De volgende dag stond een vaartochtje over het grootste meer van Azië op het programma, Chilika lake.Helaas, ook nu ging het feest niet door. Door de te hoge golven vaarden er geen boten. Dan.maar met Daisy op pad.Onderweg werd Nick even afgeleid en reed volop tegen een lage tak aan, waardoor het bagagerek voor de helft dr af was geknald.Gelukkig niemand gewond. Na de nodige spoedreparatie vervolgden we onze weg naar het meer. Bij aankomst verzamelde zich een grote groep dorpelingen om ons heen. Tot voor kort was er geen brug naar het vasteland, toeristen komen niet of nauwelijks naar de dorpen rond t meer. Dat we hun dorpje bezochten was nogal bijzonder voor hen dus. Ze vroegen zich dan ook af wat we er te zoeken hadden, niet wetende dat we met community based tourism bezig waren en de kleine boerse dorpjes juíst interessant vinden. Na een flinke rondleiding hadden we een picknick aan de rand van het water, onder een grote boom. Met onze buikjes vol weer terug naar Puri.
' s Aonds namen we afscheid van Neera, die ons een week lang had gegidsd in Odisha en Puri. Daarna doken Nick, Phil, Tim, Sam, Katie en ik een super gezellig hippieachtih restaurantje in, waar ik de lekkerste pannenkoek ooit at: banaan+chocolade+ pinda's (Snickerpannenkoek) met afentoe wat stroomuitval en kaarsverlichting.
Kort nachtje! De volgende dag moesten we vroeg op (kwart voor vijf!) maar vriendjelief vond t veel beter om me om drie uur al wakker te Skypen...De reden van deze zeer vroege start van de dag was dat we met de trein naar Calcutta gingen.
De treinrit was heel saai, niks geen Indische sleepertrain zoals vanuit Mumbai, met Chaimannetjes en chicken Biryani, maar gewoon een verouderde intercity met stoeltjes naast elkaar.. Ik heb maar gewoon veel geslapen, deze 9 uur durende treinreis. Toen de zon bijna weer onder ging, waren we in Calcutta ( halleluja). En toen nog met de taxi naar het hotel. Mijn god wat een chaos. Ik heb zo'n beetje 5 bijna ongelukken meegemaakt. Bussen en trucks halen elkaar van alle kanten in, auto's, taxi's, mensen,koeien, geiten moesten er tussendoor de dood zien te uontsnappen. Jullie begrijpen wel dat ik blij was dat ik in (mn achteraf shitty) hotel was. Gelukkig dus heelhuids aangekomen in de grote stad, Calcutta.

Foto’s

2 Reacties

  1. Rob:
    30 oktober 2014
    Mooi verhaal, mooie foto's. Benieuwd naar je belevenissen in Nepal.
  2. Jose:
    31 oktober 2014
    He he je krijgt van het lezen van je blog soms al ademnood! Ben blij dat je overal heelhuids aankomt! Wel heel gaaf wat je allemaal meemaakt hoor! Veel liefs! Xxx